Week 1: koh samui

Hier is ie dan weer: ons thailand reisblog. De eerste week zit er ondertussen alweer op maar ik wil jullie onze hoogtepunten niet onthouden :)

De eerste week waren we echter nog niet helemaal compleet als groep. Wij, Jacob, Tjerkje en Jenna waren een aantal dagen eerder al afgereisd naar Thailand en gelijk doorgevlogen naar Koh Samui. Zo kon Jenna een beetje wennen aan het tijdsverschil, al ging dat verrassend snel en bleken papa en mama er misschien nog wel meer moeite mee te hebben. We hadden een schitterend hotelletje, op ca 10 minuten afstand van Chaweng aan de ene kant of Bophut aan de andere kant. Plekken waar we de voorgaande jaren ook al eens geweest waren. Niet aan het strand maar met een heerlijk zwembad en prachtige kamers prima om te acclimatiseren. Eten deden we afwisselend in het hotel of bij PUI restaurant om de hoek. Jenna in de draagzak en gaan met die banaan. En niks geen last. Jenna liet zich lekker voortbewegen, nam af en toe een hap van een satéstokje wat we langs de weg kochten en voor de rest breeduit lachend en zwaaiend naar alles en iedereen die voorbij kwam. Het was net Maxima in de draagzak.

We hadden een heerlijk weekje samen voordat we de rest van de groep opwachten op het vliegveld van Samui. Nou zeg maar vliegveldJE. Twee bagagebanden die met de hand aangedraaid worden en that's it. De groep had twee dagen doorgebracht in Bangkok voordat ze naar Samui afreisden via een binnenlandse vlucht. In Bangkok deed een deel van de groep de welbekende Co van Kessel fietstocht en werd er verder bijgekomen van de vlucht die net even te veel turbulentie had met als gevolg 'volle kotszakjes'. De binnenlandse vlucht naar Samui verliep gelukkig vlekkeloos én snel na aankomst regelen we een minibusje en met 13 man sterk gaan we op pad richting White Sand Samui hotel, gelegen in Lamai. Een prachtig hotel waarbij Jenna keer op keer weer 'ohhhhhh' roept als we aankwamen, dus dat zegt genoeg. Al snel eigenden we ons het zwembad en de ligstoelen toe rond het zwembad. Ondanks dat het hotel volgeboekt was hadden wij een eigen privezwembad waarlangs onze kamers gelegen waren. Gelukkig was er ook nog een tweede zwembad waar de rest van de hotelgasten gebruik van konden maken. Het oh zo rustige en relaxte resort veranderde aan de Urk side al snel in een gezellige boel. Aan de bordjes 'No jumping' werd natuurlijk geen aandacht besteed en al snel werd de rots die als waterval diende ook als duikplank gebruikt.

Na het nodige gespetter mochten we op de kamers en die waren wederom prachtig en van alle gemakken voorzien. Nadat we een beetje gesetteld waren besloten we om wat te gaan eten. Jacob had een restaurantje opgezocht in de buurt genaamd 'De Corner'. En wat bleek? Voordat we het hotel terrein verlaten hadden bleek daar het restaurant al te zijn, welgeteld 15 meter na de hotelreceptie. De kok werd al snel Rooie Wilbert genoemd en nadat de keuken geïnspecteerd was kon het feest beginnen. De eigenaresse van het restaurant schoot wat in de stress want normaal gesproken heeft ze zo'n 2 tafeltjes bezet per avond. Nu dus een groep van 13, die allemaal iets anders bestellen en ook nog op hetzelfde moment willen eten. Maar dit ging verrassend goed en de gerechten uit de keuken waren voortreffelijk. We besloten dat dit dus maar ons restaurantje moest worden de rest van de dagen dat we hier verbleven. De kok en eigenaresse waren zichtbaar blij, zo blij dat de tweede avond de man van de eigenaresse zijn werk als kok in een hotel maar tijdelijk had stopgezet om te komen helpen in het restaurant. De laatste avond kreeg ome Jan zelf een kado als blijk van waardering, een prachtig schelpen ding waarvan we nog steeds niet weten wat het is. De laatste avond was overigens wel een bijzondere, want op aandringen van ome Jan en Louwe Geert zijn er twee kippen voor ons geslacht en geheel op tafel gezet om veroverd te worden. Ook dat kan hier gewoon.

De tweede en derde dag verlopen een beetje grijzig en regenachtig, dus we besluiten om iets te ondernemen. Zo bezoeken we een waterval, brommeren Rick en Marianne nog naar een bezienswaardigheid hier (een stenen pieper, echt waar) en eten we savonds eens bij een ander restaurant: een super modern restaurant gelegen op een eigen bio boederderij. Met Bambi ogen keek de kok van de Corner ons na toen we zijn restaurantje passeerden om ergens anders te eten. Wat we toen nog niet wisten was dat de beste meneer eigenlijk al een kado voor ons had gekocht als blijk van waardering. Oeps. Nou ja de volgende dag hadden we het natuurlijk ruimschoots goedgemaakt met een diner waar je niet omheen kon kijken.

De avond wordt afgesloten met het spel 30 seconds, alleen vergaten we even dat we ook nog andere gasten in het hotel hadden en we volgens een Duitse mevrouw, die de volgende ochtend om 4 uur op moest staan, veel te luidruchtig waren. Subtiel werden we daarop geattendeerd vanaf haar balkon wat iets weg had van Hitlers balkon scene tijdens WOII. Maar braaf als we zijn, gingen we toen natuurlijk heel stilletjes naar bed.

De vierde dag gaat een deel van de groep er op uit en wordt een dagtocht ondernomen naar de Oa nang eilandengroep. Prachtige plaatjes en een paar zere kuiten (van het klimmen) verder, komen we savonds weer bij elkaar om ons afsluitende diner te hebben bij, jawel, de Corner.

De laatste nacht in White sand Samui was aangebroken.. de volgende dag vertrekken we namelijk met de boot naar onze volgende bestemming: Koh phagnan.